26 Δεκεμβρίου 1989. Ο Λάρι Μπέρντ στήνεται στη γραμμή των βολών και οι φίλαθλοι των Los Angeles Clippers σηκώνουν απο πίσω αφίσες με ημίγυμνα μοντέλα προκειμένου να του αποσπάσουν την προσοχή. Η προσπάθεια τους πέφτει στο κενό, μιας και ο τεράστιος Λάρι δε χαμπάριαζε απο τέτοια, αλλά μια χρυσή σελίδα στα βιβλία της υπέρτατης καλτίλας-καζούρας-χαβαλέ είχε ήδη γραφτεί!
Έχει περάσει από Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, έχει κατακτήσει τα πάντα στην καριέρα του, αλλά την αγάπη που έδωσε και πήρε από τον Παναθηναϊκό, δε τη βρήκε πουθενά αλλού. Sex-Droga-Bodiroga λοιπόν, για τον μοναδικό Ντέγιαν!
Ο άνθρωπος που μπορούσε να τριπλάρει και μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο, ο “Έλληνας Μαραντόνα” και μάλλον ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που έβγαλε αυτός ο τόπος, ήταν ένα πραγματικό χάρμα οφθαλμών για όλους τους φιλάθλους, ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων. Ο Βασίλης Χατζηπαναγής αγωνίστηκε για 15 χρόνια στον Ηρακλή (1975-90), μπορεί να κατέκτησε μόνο ένα κύπελλο Ελλάδος και να μην αγωνίστηκε ποτέ στην Εθνική Ελλάδος, αλλά οι στιγμές μαγείας που μας χάρισε με τη μπάλα στα πόδια του, θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στο μυαλό μας.
Το μεγαλύτερο έπος στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου σε συλλογικό επίπεδο, με την αρμάδα του Φέρεντς Πούσκας να φτάνει στον μεγάλο τελικό του κυπέλλου Πρωταθλητριών απέναντι στον τεράστιο Άγιαξ του Κρόιφ.
H στιγμή που κάθε αθλητής ήθελε να ζήσει από κοντά. Να βρεθεί δίπλα στον μεγαλύτερο μπασκετμπολίστα όλων των εποχών. Έτσι, λοιπόν, και ο Μάικλ Τζόρνταν κατάφερε στις 18 Οκτωβρίου 1997, στα πλαίσια του Τουρνουά McDonald’s, να βρεθεί δίπλα στον Ευθύμη Μπακατσιά. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
“Βγαίνει περιφερειακό, γκαζώνει το παλιάμαξο και ξαφνικά σε μια στροφή, τουμπάρει με την οροφή…” Ίσως ο πιο καλτ αθλητής όλων των εποχών που για χάρη του τραγουδήθηκε το επικό αυτό σύνθημα, τώρα και σε μπλουζάκι! Γιατί ένας ήταν ο Τσέκος ο Αληταράς!