Ο μύθος λέει ότι πριν από αγώνα κατανάλωσε 30 κουτάκια μπύρας και μετά έπαιξε σα να μη συμβαίνει τίποτα. Άλλοι ότι μέσα στο παγούρι του στα τάιμ-άουτ δεν είχε νερό, αλλά αλκοόλ. Ο τεράστιος Ρόι Τάρπλεϊ ήταν larger than life!
Δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Με όλους τους τρόπους έχανε ο ΠΑΟΚ από τον Άρη την εποχή εκείνη. Ότι κι αν γινόταν, στο τέλος η κατάληξη έβρισκε πάντα πρωταθλητή τον Άρη. Πότε? Ποτέ!
“Με τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φιλίππου και τα άλλα παιδιά…” Η ομάδα όλων των Ελλήνων, η ομάδα που έκανε τους δρόμους όλης της χώρας να ερημώνουν κάθε φορά που αγωνιζόταν, αυτή που για χάρη της έκλειναν μέχρι και τα θέατρα, θα μείνει για πάντα στην καρδιά μας ως αυτή που μας δίδαξε μπάσκετ. Τι ομάδα είσαι? Ότι και να ήσουν στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ τότε ήσουν Άρης!
“Μέχρι κι ο Λυπηρίδης περισσότερους τίτλους έχει από έσας στο μπάσκετ!” Η αιώνια καζούρα των Αρειανών προς τους συμπολίτες τους. Μεγάλη καλτ μορφή κι ο Βασίλης.
O τεράστιος μπασκετικός Άρης της δεκαετίας του ’80, η ομάδα που έβαλε το μπάσκετ στα σπίτια όλων των Ελλήνων. Ο Άρης των 3 φάιναλ-φορ και φυσικά ένα Παλέ που κόχλαζε σε κάθε αγώνα στη Θεσσαλονίκη, με τη μοναδική εικόνα με τα αμέτρητα χαρτάκια που κάνει μέχρι και σήμερα τον γύρο του κόσμου.
Ο Άγγελος Χαριστέας με τα πολύτιμα γκολ του βοήθησε τα μέγιστα στο να πετύχει η Ελλάδα το θαύμα του Euro το 2004. Πριν απο αυτό όμως και τη μεγάλη καριέρα που ακολούθησε στην Ευρώπη, ο Άγγελος συνδέθηκε άρρηκτα με τον αγαπημένο του Άρη.
Η πρώτη Ελληνική ομάδα που πετυχαίνει νίκη μέσα στην Ισπανία, ο Άρης του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, του Κόκε και του Χαβίτο πετυχαίνει 2 νίκες στους ομίλους έναντι στην κάτοχο του Europa League Ατλέτικο Μαδρίτης και την αφήνει εκτός συνέχειας του θεσμού. Και φυσικά το διαχρονικό σύνθημα “Vamos” των απανταχού Αρειανών δένει τέλεια με την περίσταση.